W wieku 88 lat zmarł w Warszawie Edward Szymański. Swoje pracowite życie wypełnił kartami wielkiego formatu, dokonań dla kraju i swojej małej ojczyzny, czynionych w atmosferze przyjaźni z ludźmi wielkiej polityki i kolegami, wśród których wyrastał; dla nich pozostawał na zawsze Edkiem.
Był synem ziemi mogileńskiej. Urodził się w 1936 roku w Wylatowie. Swoją młodzieńczą energię do działania pożytkował w działalności organizacji młodzieżowych. Wybrany pierwszym sekretarzem powiatowym nowo powstałego Związku Młodzieży Socjalistycznej w Mogilnie prowadził działalność młodych w trudnych czasach powojennych przemian. Podjął też kształcenie własne, kończąc studia ekonomiczne w Warszawie.
Na następne lata przypada działalność Edwarda Szymańskiego w różnych strukturach PZPR, do której wstąpił w 1955 roku. Był m.in. sekretarzem Komitetu Powiatowego w Mogilnie, Tucholi, Grudziądzu, wykorzystując swoje doświadczenie, łatwość nawiązywania kontaktów z ludźmi, bezpretensjonalność i kompetencje.
Kolejna funkcja, tym razem w administracji, na urzędzie I wicewojewody bydgoskiego, przyniosła dorobek, z którym podjął się wielkiego pionierskiego wyzwania zostając przewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej i I sekretarzem KW PZPR w nowo utworzonym w 1975 r. województwie włocławskim. Organizował je od początku. Za sprawą Edwarda Szymańskiego województwo to zyskało nowy impuls rozwoju przemysłowego, wznoszone kolejne osiedla i zaczątek szkolnictwa wyższego. Z inicjatywy i przy wsparciu Edwarda Szymańskiego w 1979 r. powstaje Włocławskie Towarzystwo Naukowe. Cały czas był jego członkiem, do końca swych dni współpracując przy przygotowaniu do druku monografii początków województwa włoclawskiego na 50. rocznicę. Służąc nowemu województwu, do 1981 r. równocześnie był członkiem Komitetu Centralnego PZPR. Później w KC PZPR zajmował się zagadnieniami funkcjonowania organów przedstawicielskich, pracując w komisjach tematycznych.
W roku 1976 rozpoczyna nowy etap działalności wraz z uzyskaniem mandatu posła na Sejm PRL. E. Szymański był posłem VII, VIII i IX kadencji do 1989 r. Przez kolejnych kilka lat transformacji pełnił funkcję dyrektora biura Parlamentarnego Klubu Lewicy Demokratycznej, a potem Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej, opiekując się i pomagając młodym parlamentarzystom.
W 1996 roku po wyborze na prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego, Edward Szymański powołany został na podsekretarza stanu, później p.o. szefa Kancelarii Prezydenta RP. Z Kancelarią i Aleksandrem Kwaśniewskim związany był do końca drugiej prezydenckiej kadencji, formalnie, bo przyjaźń trwała dalej.
Liczne obowiązki sprawował z rzetelnością i profesjonalizmem, ale nadzór nad Biurem Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa – z miłością do Krakowa. Skuteczne zabiegi o pozyskiwanie możliwości odnowy zabytków zostały docenione wręczeniem Edwardowi Szymańskiemu Medalu „Cracoviae Merenti” przyznanego przez Radę Miasta Krakowa w 2004 r.
Mimo wysokich stanowisk w partii i państwowej administracji, Edward Szymański pozostawał sobą, był silnie związany z Kujawami i pałuckim Mogilnem.To właśnie tu kształtowała się jego postawa społeczna i publiczna aktywność. Regularnie wspierał lokalne inicjatywy kulturalne i edukacyjne, patronował wydarzeniom regionalnym, uczestniczył w obchodach rocznicowych i spotkaniach z mieszkańcami. Był osobą, która w stolicy z dumą promowała swój region i jego rozwój poprzez ciągłe kontakty z wieloma zaprzyjaźnionymi ludźmi i własny autorytet.Takiego Edka zapamiętamy!
Za swój wkład w dobro wspólne odznaczony został Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Cześć Jego Pamięci!
Słowa kondolencji Rodzinie Edwarda Szymańskiego przekazujemy w imieniu kierownictwa Kujawsko-Pomorskiej Rady Wojewódzkiej Nowej Lewicy w Bydgoszczy.
***
Uroczystości pożegnalne w Warszawie rozpoczną się we czwartek, 12 czerwca 2025 r. o godz. 13,00 w Kościele św. Zofii Barat przy ul. Tanecznej 65a, a pogrzeb na Cmentarzu Warszawa – Grabów przy ul. Poloneza.